Taormina

Na ons bezoek aan de Etna zijn we 's nachts een paar keer wakker geworden van harde knallen. We dachten dat het onweer was. Voor het gevoel spetterde het ook even. Toen we in de ochtend buiten kwamen was onze buitentafel zwart gestippeld van de asregen. Dat was dus wat we gehoord hadden. De Etna had een zwakke eruptie gehad met een lavastroom van 2,5 kilometer. Toch wel spannend allemaal! Voor ons dan... Die Italianen worden hier niet koud of warm van. 'S middags kregen we de Sirocco, een warme Sahara-wind uit Afrika waarbij de temperatuur in een kwartier tijd van 26 naar 32 graden ging. Onvoorstelbaar weer zo'n apart natuurverschijnsel. Het uitzicht op deze camping was adembenemend. Dus nog maar even gebleven. En de laatste avond hebben we ons lekker laten verwennen in het restaurant waar het steeds volle bak was. Was ook zeer goed te nassen wat we daar voorgeschoteld kregen en dat voor een zeer aantrekkelijk prijsje...
Hierna gingen we op een camperplek in Giardini Naxos. Dit met het oog op een bezoek aan Taormina, het St. Tropez van Frankrijk...
Dit is een van de parels van Sicilië. Het ligt schitterend op een plateau aan de Ionische kust met op de achtergrond als omlijsting de Etna. Het is een badplaats met allure met heel veel (dure) hotels en restaurants. De stad is nog steeds authentiek. Het was een prachtdag. Genoten van typische Siciliaanse gerechtjes en de vele bloemenprachten die dit stadje kleuren. We gingen er met de bus naar toe en ik heb geapplaudisseerd voor de chauffeur die de bus naar boven manoeuvreerde door de smalle straatjes en haarspeldbochten. En zo'n man wordt dan toch nog verrast door een ongeduldige Italiaan die hem toch in zo'n bocht binnendoor moet inhalen.
Bij ons vertrek bezochten we de Alcantara-kloof die ontstaan is 2400 jaar voor Christus na een vulkaanuitbarsting. De hoogte van deze kloof is 70 meter, 5 meter breed en 500 meter lang. Het voortdurend stromende water heeft de basalten rotswanden een natuurlijke glans gegeven waardoor de zonnestralen een bijzonder effect krijgen. Een scala van kleuren.
Hierna hebben we een prachtige bergrit gehad waar we 2 passen over gingen die ons de mooiste uitzichten gaven. Nico heeft grandioos gereden. Daardoor heb IK zelfs hiervan genoten.
Onze lunch gebruikte we in Novarra di Sicilia, een lief oud klein bergplaatsje waar we net door heen konden rijden. Toen ik gezien had dat een vrachtauto er door ging...durfde ik ook...haha...
En nu staan we in Finale en hoe toepasselijk is deze naam want ik denk dat het ook een beetje onze laatste camping zal zijn... Een mooie camping met weer een prachtig uitzicht op zee en schoon! Een paar dagen nog een beetje afkicken en dan weer richting Nederland. Ik ruik de boot al en voel al die heerlijke knuffels en