de Etna
Blijf op de hoogte en volg Nico en Myriam
14 Mei 2015 | El Salvador, Santa Tecla
Ik zei bij het vorige verslag dat we een adembenemend uitzicht hadden. Dat was ook wel zo maar wat we nu hebben overschrijdt echt alle grenzen. Een terrascamping direct aan zee. Wij staan op het laagste terras, 50 meter boven de zee bij de plaats Acireale. Deze camping heeft ook een privé-strand waar je met de lift naar toegaat. Waanzinnig toch? De toiletgelegenheid is heel sober maar nog nooit zulk heet water gehad! Bijna verbrandingsgevaar. Eerste dag zaten in de huisjes achter ons een stel Fransen die uitgebreid en zeer luidruchtig gingen ontbijten. Dus waren we die dag om 06.30 uur klaarwakker. Gelukkig vertrokken zij ook weer snel.
Een warme dag dus ik ging mijn gemak houden. Nico ging op de fiets naar de stad om deze te bekijken. De weggetjes hier naar toe waren hartstikke stijl dus een knappe trap. Schatting van stijgingspercentage van tegen de 20%. Gelukkig was ook deze rit het weer waard en snappen jullie ook waarom ik niet van de partij was...!
Doel deze week was toch de Etna die we dus gisteren bezocht hebben.
Wat een prachtige dag was dit! Vroeg uit de veren en we reden al om 09.00uur de camping af naar de parkeerplaats op 1900 meter aan de zuidhelling van de Etna waarvan we verder gingen met de kabelbaan. Deze bracht ons tot 2600 meter. Daarna stapten we over in 4x4 terreinjeeps die de laatste 300 meter moesten overbruggen. De jeep was een soort busje met zeer hoge instap. De wielen waren zeker een meter doorsnee. Om het busje vol te maken konden er nog 2 bij en dat waren wij. De laatste plek was naast de chauffeur en daar ging Nico natuurlijk zitten. De beste plek om de mooiste foto's te kunnen schieten...de bofferd! Op een gegeven moment reden we door een soort sneeuwstraat waarvan aan beide kanten sneeuw van 3 meter hoog! Prachtgezicht!
Ook Waanzinnig als je bij de camping weggaat met bijna 30gr. en in korte broek en je treft daar boven kou en sneeuw aan en moet je een lange broek en dikke trui aantrekken. Achteraf viel de kou uiteindelijk toch wel mee.
De reis naar de top was op zich al een pracht-ervaring. In de kabelbaan zaten we met Duitse mensen die door hadden dat ik het best wel allemaal spannend vond en die mij nog een beetje extra gingen voeren. Echt niet aardig...
Helemaal boven gingen we lopend verder met een gids. De bodem was bedekt met lavagrind waarin je bij elke stap in wegzakte. De zwarte kleur overheerst hier van de gestolde lava van de laatste uitbarsting. Je hebt 1grote en diverse kleine kraters die duidelijk op de helling te zien zijn.
We mochten niet zo dichtbij komen als normaal want...ik kon het ook niet geloven...de vulkaan was een dag er voor actief geworden. Vanaf 4 februari ( kleine eruptie) dit jaar was hij rustig geweest maar nu was hij weer aan het sputteren. Normaal zie je eigenlijk gewoon een berg waar constant gelijkmatig witte rook (waterdamp) uitkomt. Nu gaf hij sinds gisteren heuse ontploffingen (knallen) met een gevolg van donkere gele rookpluimen. Het lijkt ook op een soort onweer. De berg knalt en bij elke knal namen de mensen natuurlijk weer foto's van de rook die uit de berg kwam en die bij elke knal steeds meer werd. Het was een hele ervaring. Avontuurlijk ook en voor mij ook toch wel angstig. Verstandelijk weet je dat die berg leeggehaald wordt zo gauw er gevaar dreigt maar toch in het achterhoofd... Toen we weer bij de kabelbaan kwamen hoorden we iemand zeggen dat de jeeps niet meer zouden gaan vanwege uitbarstingrdreiging. Uiteindelijk bleek dit een grap...alleen ik vond hem niet zo geslaagd.
Nico bezocht daarna nog de kraters van 1986 en 2001.
Hierna gingen we weer met de kabelbaan naar beneden en reden weer rustig terug naar de camping na onze voorraad weer aangevuld te hebben bij een grote super.
Een prachtige avontuurlijke dag en beter geregeld om alles te zien dan bij de Vesuvius waar de maffia de boel in handen heeft. Toch wel moe en helemaal voldaan en na een lekker maaltje gingen we op tijd het bedje in.
En zo zijn we weer een dag verder en na een heerlijke bbq gaan we er toch weer op tijd in.
Blijven hier nog een paar dagen lekker genieten van ons prachtige plek, strand, zee en het belangrijkste de ZON...!
We hopen dat die ook bij jullie zijn best gaat doen...
Groetjes Nico en Myriam
Een warme dag dus ik ging mijn gemak houden. Nico ging op de fiets naar de stad om deze te bekijken. De weggetjes hier naar toe waren hartstikke stijl dus een knappe trap. Schatting van stijgingspercentage van tegen de 20%. Gelukkig was ook deze rit het weer waard en snappen jullie ook waarom ik niet van de partij was...!
Doel deze week was toch de Etna die we dus gisteren bezocht hebben.
Wat een prachtige dag was dit! Vroeg uit de veren en we reden al om 09.00uur de camping af naar de parkeerplaats op 1900 meter aan de zuidhelling van de Etna waarvan we verder gingen met de kabelbaan. Deze bracht ons tot 2600 meter. Daarna stapten we over in 4x4 terreinjeeps die de laatste 300 meter moesten overbruggen. De jeep was een soort busje met zeer hoge instap. De wielen waren zeker een meter doorsnee. Om het busje vol te maken konden er nog 2 bij en dat waren wij. De laatste plek was naast de chauffeur en daar ging Nico natuurlijk zitten. De beste plek om de mooiste foto's te kunnen schieten...de bofferd! Op een gegeven moment reden we door een soort sneeuwstraat waarvan aan beide kanten sneeuw van 3 meter hoog! Prachtgezicht!
Ook Waanzinnig als je bij de camping weggaat met bijna 30gr. en in korte broek en je treft daar boven kou en sneeuw aan en moet je een lange broek en dikke trui aantrekken. Achteraf viel de kou uiteindelijk toch wel mee.
De reis naar de top was op zich al een pracht-ervaring. In de kabelbaan zaten we met Duitse mensen die door hadden dat ik het best wel allemaal spannend vond en die mij nog een beetje extra gingen voeren. Echt niet aardig...
Helemaal boven gingen we lopend verder met een gids. De bodem was bedekt met lavagrind waarin je bij elke stap in wegzakte. De zwarte kleur overheerst hier van de gestolde lava van de laatste uitbarsting. Je hebt 1grote en diverse kleine kraters die duidelijk op de helling te zien zijn.
We mochten niet zo dichtbij komen als normaal want...ik kon het ook niet geloven...de vulkaan was een dag er voor actief geworden. Vanaf 4 februari ( kleine eruptie) dit jaar was hij rustig geweest maar nu was hij weer aan het sputteren. Normaal zie je eigenlijk gewoon een berg waar constant gelijkmatig witte rook (waterdamp) uitkomt. Nu gaf hij sinds gisteren heuse ontploffingen (knallen) met een gevolg van donkere gele rookpluimen. Het lijkt ook op een soort onweer. De berg knalt en bij elke knal namen de mensen natuurlijk weer foto's van de rook die uit de berg kwam en die bij elke knal steeds meer werd. Het was een hele ervaring. Avontuurlijk ook en voor mij ook toch wel angstig. Verstandelijk weet je dat die berg leeggehaald wordt zo gauw er gevaar dreigt maar toch in het achterhoofd... Toen we weer bij de kabelbaan kwamen hoorden we iemand zeggen dat de jeeps niet meer zouden gaan vanwege uitbarstingrdreiging. Uiteindelijk bleek dit een grap...alleen ik vond hem niet zo geslaagd.
Nico bezocht daarna nog de kraters van 1986 en 2001.
Hierna gingen we weer met de kabelbaan naar beneden en reden weer rustig terug naar de camping na onze voorraad weer aangevuld te hebben bij een grote super.
Een prachtige avontuurlijke dag en beter geregeld om alles te zien dan bij de Vesuvius waar de maffia de boel in handen heeft. Toch wel moe en helemaal voldaan en na een lekker maaltje gingen we op tijd het bedje in.
En zo zijn we weer een dag verder en na een heerlijke bbq gaan we er toch weer op tijd in.
Blijven hier nog een paar dagen lekker genieten van ons prachtige plek, strand, zee en het belangrijkste de ZON...!
We hopen dat die ook bij jullie zijn best gaat doen...
Groetjes Nico en Myriam
-
14 Mei 2015 - 22:34
Agnes:
Zo, dat lijkt me een heel bijzondere ervaring die je niet zo snel meemaakt! Dus een mooie om te noteren in jullie memories! Groetjes, Agnes -
14 Mei 2015 - 23:22
Astrid:
Hi Nico en Myriam, dat was een spannende dag voor jullie! Bijzonder die sneeuw! Toen ik de Etna bezocht in 1998 bloeiden er roze bloemetjes in het zwarte lava. Vanuit de kabelbaan had ik ook nog telefonisch redactieoverleg.
Zo te zien aan jullie vlag ligt de Etna nu in El Salvador:-)
Veel plezier daar verder.
Ciao, Astrid -
15 Mei 2015 - 07:46
JOEP Van Der Meijs:
Dat is toch genieten. Lijkt me wel mooie reis. Maar met mijn auto mag ik geen caravan meer trekken. Nog veel plezier. Gr. -
15 Mei 2015 - 13:54
Freek En Joke:
Wat een prachtig verslag! Weer een stukje meegereisd, leuk hoor. Veel plezier en stai attento!
-
15 Mei 2015 - 16:00
Joke, Cees En Tara:
Hallo oma en opa,
We lezen net jullie verslag! Leuk hoor al dat reizen! Kom maar snel terug! Nog veel plezier!
xxx Tara, Joke en Cees -
19 Mei 2015 - 12:38
Gemma:
Wat een stink duitsers ome Nico heeft ze toch wel een poepie laten ruiken zeker in die lift?!
Maar genietse lekker, wij gaan morgen op reis naar Belgie dat is ook leuk haha!
Doei, doei XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
